Այո՛, պահանջիր, շարունակ պահանջներ ներկայացրու: Վստահություն կա, որ կարող է երկար սպասել, կա նաև վստահություն, որ չի հանդուրժում ոչ մի ուշացում:
Երբմեկընդմիշտ համոզված ես քո բռնած ճանապարհի ուղղության վրա, երբ վստահ ես, որ առաջնորդվում ես Աստծո կողմից, ասա.
«Մի՛ ուշացիր, արի, Ով իմ Տեր»:
Դուք այլևս ծառա չեք, այլ` բարեկամներ:
Իսկ բարեկամն իրավունք ունի հրամայելու իր բարեկամին. կարող է մտածել, թե ինչ որ ունի իր բարեկամը, նաև իրենն է` բարեկամի իրավունքով: Սակայն այս երբեք չի նշանակում ծույլ կյանք ապրել, ի հաշիվ բարեկամի, այլ` պահանջել բարեկամի միջոցները, անունը, ժամանակն ու այն ամենը, որ ունի նա, և որոնք քեզ հարկավոր են:
Բարեկամությունը, ճշմարիտ բարեկամությունը թելադրում է ինքնին սեփականելու իրավունք:
Իսկ Աստծուն ծառայելու մեջ կատարյալ ազատություն կա:
Աստծո ժառանգորդները ժառանգակից են Ինձ` ժառանգության մեջ:
Աստծո ստացվածքներից մենք մաս ու բաժին ունենք: Դուք էլ Իմ չափով այդ իրավունքը ունեք: Գործադրեք ձեր իրավունքը:
Մուրացկանն ուղղակի մուրում է, իսկ տան զավակը մոտենում է ու վերցնում:
Երբ տեսնում եմ Իմ որդիներին, որ Իմ դռան առջև նստած աղերսում ու սպասում են, Ես թողնում եմ իրենց այդ վիճակում, մինչև որ իրենք հասկանան, թե ինչքան անմիտ բան է իրենց արածը, երբ կարող էին համարձակ մտնել իրենց տուն և վերցնել իրենց ուզածը:
Այս մոտեցումը, իհարկե, ամեն մարդու համար չէ: Նախ պետք է հաստատվի Որդի լինելու իրավունքը: